Czarny ryż

RYŻ CZARNY zwanego jest też zakazanym, dlatego, że w Chinach mógł go spożywać jedynie cesarz, biedne warstwy społeczne nie miały do niego dostępu. Jego piękny czarny kolor po ugotowaniu przechodzi w lekko fioletowy, to dzięki dużej zawartości antocyjanów, dokładnie tych które znajdują się w czarnych jagodach, a mają działanie przeciwnowotworowe i korzystnie wspomagają układ sercowo-naczyniowy. W porównaniu z białym, czarny ryż ma zdecydowanie większą zawartość żelaza (istotna informacja dla wegetarian), witamin z grupy B, cynku i magnezu. To także większa zawartość błonnika pokarmowego, a więc osoby na dietach redukcyjnych, powinny nim zastępować ryż biały (również z uwagi na żelazo). Dobrą wiadomością dla alergików i osób chorujących na celiakię, jest to, że jest to produkt bezglutenowy, więc śmiało zachęcam do eksperymentów.

Pierwszym aromatem który rozniesie się podczas gotowania czarnego ryżu jest zapach popcornu (tak…dietetycy też znają ten smak i zapach), choć często określa się go jako „orzechowy”…nie do końca tak bym to określiła, dla mnie to popcorn i koniec. Gotuje się go nieznacznie dłużej niż ryż biały, ale ze względu na wartości odżywcze warto. Można podawać go ze słonymi dodatkami, ale też świetnie smakuje na słodko, jeśli chcielibyście wykorzystać go jako dodatek do zupy to ostrożnie (chyba, że ugotujecie go osobo), ponieważ barwi wodę w której się gotuje na czarno.

Cena ryżu czarnrgo w stosunku do ryżu białego czy brązowego zdecydowanie większa, ale cóż inwestujcie w swoje zdrowie…